De Drents-Friese Wold marathon. wat heb ik daar goede herinneringen aan! In de periode dat
ik écht veel marathons liep, een jaar of 15 geleden ging ik vaak wel meerdere keren per jaar naar Diever om er een van de marathons te lopen. Op de een of andere manier liep ik er bijna altijd goede tijden en genoot sowieso van de mooie omgeving op de grens van Drenthe en Friesland. In 2004, trainend voor mijn eerste 100 km wedstrijd in Denemarken, liep ik de deze zelfde marathon terwijl ik in een goede vorm stak. Die goede vorm werd bevestigd door een snelle halve marathon van Oud Beijerland naar Barendrecht in 1:23. Bij wijze van experiment besloot ik toen last minute de DWF marathon in te lassen om te kijken of ik wellicht de magische grens van 3 uur op een marathon kon slechten. Dat lukte wonderwel (2:59:13) en sindsdien kan deze marathon natuurlijk niet meer stuk bij mij.
Terug naar 2018. Halverwege maart merkte ik dat mijn lijf een beetje overtraind raakte dus besloot ik 2 weken voor Diever wat rustiger aan te doen. Dan zou ik in ieder geval uitgerust aan de start staan in Diever en mijn plan om er een "vlotte" marathon van te maken, door kunnen zetten. Dan is het alweer zaterdagmorgen 31 maart. De 2 uur rijden ernaar toe is een noodzakelijk kwaad, maar dat heb ik er graag voor over. Of het moet vandaag een onvervalst debacle worden, maar daar ga ik vooralsnog niet van uit. eenmaal aangekomen herken ik meteen weer het ontspannen sfeertje van al die jaren terug en ik heb tijd genoeg om me nog even goed voor te bereiden. Het is heerlijk loopweer, de zon schijnt bij een graad of 10. Vooraf zie ik Adrie en Gerry weer eens en verder maak ik een praatje met een debutante. Ik ben ontspannen en heb er zin in!
We worden weggeschoten om 12:15 en alvorens we het "Wold" induiken, lopen we eerst 2 ere(?)rondjes door het dorp. Ik wil vandaag geen minuten laten liggen in de beginfase van deze marathon dus start redelijk vlot voor mijn doen maar wel ontspannen. De eerste kilometers gaan rond de 5 min/km, wel iets té snel dus ik laat het tempo wat vieren en na 10 kilometer ligt het gemiddelde tempo op 5:08/km en dat kan ik aanhouden t/m kilometer 35.
De route komt na al die jaren weer bekend voor; langs de vennetjes, over de betonnen fietspaden en door smalle ongelijke bospaadjes. Het valt me op dat er hier en daar best lastige stukjes in zitten, beetje trailachtig, en ook gaat het best op en neer af en toe (Garmin zegt dat er 136 hoogtemeters in die parcours zitten maar dat vind ik dan wel weer erg veel). Het lopen gaat erg goed. Ik zit lekker in mijn running mojo en kan het tempo goed volhouden. Wel loopt de hartslag van tijd tot tijd te hoog op maar dat stabiliseert steeds weer. Vooraf had ik ten doel gesteld om te proberen in 5:15/km te lopen en sneller zou altijd beter zijn natuurlijk! Zoals gezegd hou ik t/m kilometer 35 een veel beter gemiddelde aan maar in de laatste 7 kilometer is de tube toch wel aardig leeg geknepen en wordt het knokken geblazen. Ook het laatste stuk zijn geen geëffende gladgestreken paden voor ons neergelegd en ik verwonder me met terugwerkende kracht dat ik in 2004 zo sterk was om hier onder de 3 uur te lopen.
Ik finish in 3:38:42. meer zat er niet in maar ben echt heel tevreden met deze tijd. Na afloop praat ik wat met andere finishers, drink en eet wat en snel weer terug naar Bergschenhoek. Het was onvervalst genieten in Diever en sinds ik vorig jaar oktober weer aan mijn zoveelste loopleven begonnen ben was dit toch wel de fijnste wedstrijd van allemaal tot nu toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten