De eerste maand van 2018
is alweer verleden tijd. Ik had mijzelf ten doel gesteld om in januari minimaal
300 kilometer te lopen en dat is ruimschoots gelukt: 352 km. Zo’n
kilometertotaal is natuurlijk een mooi getal en je kunt er bijvoorbeeld leuk
mee pronken op social media (Instagram) maar onder het getal moet ook kwaliteit
en vooral plezier zitten vind ik. En er zaten gelukkig voldoende momenten van
plezier en voldoening in. De Sri Chinmoy marathon van afgelopen zaterdag in het
Amsterdamse verliep voorbeeldig en wat vooral positief was: ik kon de zondag
erna alweer heel makkelijk een halve marathon lopen en Koppert collega Maartje
aan een sub 2-uur tijd helpen tijdens haar eerste marathon. Geen enkele last
van spierpijn of stramme benen, dus dat stemt me heel tevreden.
Na al die jaren van
hardlopen (±35 jaren inmiddels) beleef ik nog steeds veel plezier aan de
opbouwfase en het gevoel steeds sterker te worden en steeds weer een beetje
meer aan te kunnen. Ook blijft het mooi om te zien hoe snel ik kan herstellen
van een (relatief) zware inspanning, en hoe meer kilometers ik draai, des te
sneller dat herstel verloopt. Natuurlijk ben ik geen 40 meer, of zelfs 30, maar
waar ik wel merk dat het steeds moeilijker is om snelheid weer terug te krijgen
(4 min/km is echt heel hard werken nu, en dat zal voorlopig nog wel even zo
blijven) komt het gemak van de lange duurinspanningen en het herstel weer
aardig op niveau. De strandmarathon van 14 januari was met voorsprong de
zwaarste oefening van deze maand, vooral doordat het strand enorm zwaar te
belopen was gedurende de 2e helft. Maar mentaal was dit een perfecte
oefening in het loslaten van tijden en schema’s en focussen op het moment zelf.
Voor februari heb ik
gepland om minimaal 400 kilometer te lopen. Er staan 2 marathons gepland: de
Petzl nighttrail op 10 februari en een marathon bij Ben Mol op vrijdag 23
februari. Als er enigszins ruimte voor is loop ik op 17 januari ook nog een
marathon mee bij Ben in Almere want dat zijn toch altijd weer makkelijke
trainingskilometers en ze tellen ook weer mee voor de lijst!
De grote uitdaging blijft
toch wel om het gezinsleven en sociale “verplichtingen” goed in te passen in
zo’n druk loopschema. Dus waar nodig zal ik zeker gas terugnemen en dan maar
wat minder kilometers lopen. Maar aan de andere kant: als er ruimte en tijd is
zal ik het ook niet nalaten om er nog eens schepje bovenop te doen. De
ultratrail de st. Jacques is nu eenmaal geen rondje om de kerk en ik wil goed
voorbereid aan de start verschijnen daar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten